sinirleri alınmış löp et kıvamına gelmek..

Evet bu hafta sonu aylık yoga buluşmalarımız vardı. Cuma akşamı iş çıkışından gece 11'e kadar; c.tesi, pazar ise öğlen 13.00'dan 19.00' a kadar yogayla dolu dolu bir haftasonu geçirdim. Nasıl mı hissediyorum şu anda? Yazımın başlığında da belirttiğim gibi adeta sinirleri alınmış löp bir et gibiyim:) rahat, gevşemiş, huzurlu ve herşeyden önemlisi mutluyum da...Hayatımda ilk defa pazar sendromunu bile yaşamıyorum. (normalde ben de p.tesi sendromu pazardan başlar, hele pazar akşamları canım hiç birşey yapmak istemez). Düzenli yoga yaptığımdan beri eskiden hiç beceremediğim bir şeyi yapmaya başladım; anı yaşamak, şimdide olmak, yarın ve/veya geçmiş için endişelenmemek..Bu ne kadar önemli ve aslında hayatın temeli olan bir duygu tahmin edemezsiniz. O adeta endişe makinesi beyninizin sesini bastırabilmek... Tabi daha yolun çok başındayım ama doğru yolda olduğumu hissediyorum. İşte bu akşam yoga'dan çıktım, taa caddeden, halkalı'daki evime doğru, ne trafiğin yarattığı stres ne de yarının p.tesi olduğu kaygısı. Tüm yol boyunca avaz avaz şarkı söyledim, adeta içimden mutluluk fışkırdı desem yeridir. Şimdi de eve geldim ve bu hislerimi hemen sıcağı sıcağına paylaşmak istedim sizlerle de..



Dün akşam da çok ilginçti benim için, yogadan çıktım dönüş yolunda önde ani fren yapan araca hafif çarptım, o kadar büyük bir sükunet ve rahatlık içindeydim ki, bu da hayatın bir parçası sonuçta, kabullenmişim, hata bende olduğu için, kartımı çarptığım kişiye verdim, p.tesi zabıt formlarını doldurup gönderirim dedim, sakince fotoğraflarını çektim iki arabanın. Ve yoluma devam ettim, kaldığım yerden şarkı söylemeye devam ederek..Yolda eşim aradı, bir arkadaşımızda yemeğe davetli olduğumuzu söyledi. Önceden olsa emrivakilerden hoşlanmam, üstelik yorgunum sırası mı şimdi diyebilirdim. Ama süper dedim,direk onlara gittim eve bile uğramadan. Ne kıyafetim, ne makyajımın olmaması (bunlar önceden olsa önemsediğim konular olurdu) umrumda değildi, sadece geçireceğim keyifli anlara odaklanmıştım. Öyle de oldu, gider gitmez içimdeki dinginlik ve yoga kafası üzerine 2-3 kadeh de şarap eklenince güzel bir gece geçirdim. Gecenin sonunda koltukta sızmıştım ama kalktığımda da içimde duyduğum huzur devam ediyordu...İşte şimdi amacım bu sinirleri alınmış löp et hali'ni sadece yogadan sonra değil hayatımın her anına uygulama üzerinde kendimi geliştirmek olacak...:)

Namaste..

Photo from http://myselfesteemmatters.org/