Yoğun bir iş mesaisinin ardından arkadaşlarla kritik yaparken (dedikodu demiyorum bakın:)) biri ilginç bir teoriden bahsetti. (<bu yazımı okuyan ilgili arkadaşlarım panik yapmayın isimleriniz gizli tutulacaktır>) Aslında bir çoğumuzun özünde bir şekilde öldürme güdüsü vardır. Düşününce sineği bile öldürmek aslında bir canlıyı öldürmek...Teoriye göre insanların sinekten kurtulma yolları genel olarak olayları çözme yöntemleri ve iş hayatındaki tutumları ile ilişkiliymiş.Örnek: Sineği ödürenler astlarıyla problem yaşadıklarında direk işten atarmış, problemleri sonuçları acı da olsa kökten ve net çözerlermiş.
Bu teoriyi önce kendi üzerimizde test ettik tabiki.Kod adı X bir yönetici arkadaşım, sineği kesinlikle öldürmeyeceğini, başka bir odaya göndereceğini belirtti.İş hayatından örneği ise: yeni işe aldığı bir elemanının ilk 1-2 ay performansından memnun kalmamış, işten çıkartmaya da gönlü razı olmamış, başka bir departman yöneticisinin de benzer pozisyondaki eleman talebine karşılık kıvrak bir manevra ile sineği başka odaya göndermiş ve belki de hayatının en büyük "satış"'ını yapmış:) Kod adı Y: Önce diğer odanın ışığını yakıp sineği bu odaya çekeceğini, camı açacağını ve sonra odanın ışığını kapatıp sineği dışarı çıkaracağını söyledi. Hepimiz gülmekten kırıldık, en stratejik, temkinli ve biraz da sinsice davranış biçimi buydu. Hmm Kod adı Y'ye dikkat etmek gerekliydi, sessiz ve derinden ayağımızı kaydırabilirdi:) Evet siz sineği ne yaparsınız?...
Fotoğraf kaynak:http://www.hafif.org/etiket/sinek/tumu
diger odanın ısıgını acıp,sinegi iceri cektikten sonra sinegin dısarı cıkacagını beklemeden oldururum.Ne malum belki sinek orada saatlerce kalacak? cıkacagı garanti mi?
YanıtlaSil